Welkom op onze website voor duiken in Antwerpen - Deurne
Ecuador en duiken op Galapagos
Like en deel het reisverhaal met foto's van Ecuador en Galapagos met je vrienden op Facebook
Duikreisverhaal en foto's van Ecuador, duiken op Galapagos met liveaboard Tiburon Explorer en landtour met liveaboard Grand Majestic
Waar ligt Ecuador en de Galapagos eilanden?
De bezochte Galapagos eilanden zijn: Santa Cruz, Santiago, Isabela, Fernandina, North Seymour, San Cristobal, Wolf, Darwin en Baltra.
De bezochte plaatsen in Equador zijn: Quito, het Cotopaxi National Park (vulkaan, condors, wilde paarden, e.a.) en de Tandayapa Vallei (het nevelwoud met zijn vele soorten vogels).
Info over Ecuador en de Galapagos eilanden
De Galapagos-eilanden zijn een betoverende archipel gelegen in de Stille Oceaan, op ongeveer 1.000 kilometer ten westen van het vasteland van Ecuador. Deze unieke eilanden zijn wereldberoemd om hun buitengewone biodiversiteit en staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De Galapagos bestaat uit 18 grote eilanden, 3 kleinere eilanden en talloze rotsachtige formaties die uit de oceaan oprijzen.
Wat de Galapagos-eilanden zo bijzonder maakt, is hun geïsoleerde ligging en het gebrek aan menselijke invloeden. Dit heeft geleid tot een ongelooflijk rijke en unieke flora en fauna, die nergens anders ter wereld te vinden is. De eilanden worden beschouwd als een levend laboratorium voor de evolutie, waar de natuurlijke processen vrijelijk hebben kunnen plaatsvinden.
Elk eiland heeft zijn eigen unieke kenmerken en ecosystemen. Je kunt er adembenemende landschappen vinden, variërend van ruige vulkanische formaties tot weelderige groene hooglanden en prachtige witte zandstranden. De wateren rondom de eilanden zijn gevuld met een overvloed aan zeeleven, zoals kleurrijke vissen, schildpadden, haaien, zeeleeuwen, dolfijnen en zelfs walvissen.
Het verkennen van de Galapagos-eilanden betekent ook het ontdekken van de iconische diersoorten die hier hun thuis hebben gevonden, zoals de reuzenschildpadden, blauwvoetgenten, fregatvogels, albatrossen, zeeleguanen en de beroemde Darwin-vinken. Deze unieke dieren hebben zich aangepast aan de specifieke omstandigheden van elk eiland en bieden een ongeëvenaarde kans om de evolutie in actie te zien.
Naast de natuurlijke schoonheid en het rijke ecosysteem bieden de Galapagos-eilanden ook mogelijkheden voor activiteiten zoals snorkelen, duiken, wandelen, kajakken en het verkennen van de verschillende eilanden per boot. Het is een bestemming die zowel avontuurlijke reizigers als natuurliefhebbers zal bekoren.
De Galapagos-eilanden zijn een waar paradijs op aarde, waar je de kans krijgt om je te verwonderen over de ongerepte natuur en de unieke dierenwereld. Het is een plek die blijvende indrukken achterlaat en je een diepere waardering geeft voor de wonderen van de natuur en het belang van behoud en bescherming.
Reisverhaal duiken op de Galapagos eilanden
De Galapagos archipel in de Stille Oceaan is een bestemming die al een tijdje op onze bucketlist staat, maar omwille van afstand en hoge kostprijs was het er nog nooit van gekomen. Na corona hebben we dan toch de knoop doorgehakt en beslist om naar deze uitzonderlijke regio af te reizen. Na wat zoeken op het internet komen we terecht op de website van Aves Travels die o.a. gespecialiseerd zijn in gepersonaliseerde reizen naar Ecuador. We nemen contact op met zaakvoerster Marianne, die alle tijd voor ons neemt om een mooie rondreis van 25 dagen samen te stellen.
Woensdag 14 juni 2023
KLM-vlucht van Schiphol naar Quito in Ecuador
We hebben er lang naar uitgekeken en eindelijk is het dan zover. Omstreeks 10.00 stappen we op de rechtstreekse KLM-vlucht naar Quito die een dikke elf uur in beslag zal nemen. Zoals gebruikelijk is de service aan boord zeer verzorgd en genieten we van het uitgebreide filmaanbod, waardoor we in no-time voet aan de grond zetten in Quito de hoofdstad van Ecuador. Het is even spannend wanneer onze koffer met duikmateriaal als één van de laatste van de band rolt, maar verder verloopt alles vlotjes en staat chauffeur/gids Fabricio ons met een brede glimlach aan de uitgang van de luchthaven op te wachten. Tijdens de rit naar het hotel in Quito krijgen we van hem al de nodige uitleg over het land, zijn inwoners en de belangrijkste bezienswaardigheden. Toffe kerel!
Na een rit van ca 40 minuten worden we afgezet aan het Swissôtel in de Floresta-wijk, één van de nieuwere buurten van miljoenenstad Quito. Deze regio is veilig voor toeristen en je vindt er ook enkele leuke restaurants. De zeer ruime kamer met kingsize bed is voorzien van alle comfort en omdat we op de zesde verdieping liggen, hebben we een mooi uitzicht op de omringende heuvels. Vooral als het 's avonds donker is, zorgen de lichtjes aan de overkant voor een sprookjesachtige sfeer.
Nadat we in de kamer zijn gesetteld, gaan we in de buurt op zoek naar een leuk restaurant. Onze keuze valt vrijwel meteen op een Mexicaans restaurant, waar we een heel lekkere gemixte schotel eten voor slechts $10. Ook de redelijk straffe margarita valt zeker in de smaak.
Bezoek aan het Intinan Solar Museum, Mitad del Mundo, La Virgen del Panecillo en het historisch centrum van Quito
Na een lekker en zeer uitgebreid ontbijt worden we om 9.00 door Fabricio opgepikt aan het SwissÔtel om Quito te gaan verkennen.
Eerst rijden we naar het Intinan Solar Museum dat pal op de evenaar is gevestigd. We starten met wat uitleg over de geschiedenis van de verschillende regio's in Ecuador en hun bijhorende bevolkingsgroepen. Omdat onze gids er voldoende 'swung' in houdt, is het gelukkig geen droge uiteenzetting. Daarna volgt er een actiever stuk waarin we de enige echte zonnewijzer te zien krijgen en we betrokken worden in een aantal experimenten die aantonen dat we ons echt op de evenaar bevinden. Zo zien we dat water dat uit een lavabo loopt die pal op de evenaar staat, loodrecht naar beneden stroomt. Wanneer de lavabo echter een tweetal meter naar links wordt geplaats, draait het water in wijzerzin naar beneden. Tot slot wordt de lavabo een tweetal meter rechts van de evenaar verplaatst en draait het water in tegenwijzerzin. Fascinerend! Verder wordt ons gevraagd om met gesloten ogen recht over de evenaarslijn te lopen. Niemand slaagt in de opdracht en we lijken allemaal op zwalpende dronkaards die geen evenwicht lijken te vinden. Tot slot moeten we een ei op het topje van een klinknagel plaatsen zonder dat het omvalt. Deze opdracht blijkt 'een eitje' te zijn op de evenaar. Toffe rondleiding in het Intinan Solar Museum.
Daarna rijden we een eindje verder naar Mitad del Mundo oftewel 'het midden van de wereld'. Franse wetenschappers hadden in de 18e eeuw berekend dat hier de evenaar liep, maar achteraf bleken ze er enkele honderden meters naast te zitten. Desalniettemin werd op deze plaats een groot monument gebouwd dat zeker ook een bezoekje waard is en leuke foto's oplevert. Op deze plek zijn ook diverse souvenirwinkels te vinden.
Volgende halte van vandaag is La Virgen del Panecillo, een groot beeld dat uit 7400 aluminium plaatjes bestaat. Het monument is 41 meter hoog, waardoor dit het hoogste standbeeld in Ecuador en één van de hoogste in Zuid-Amerika is. Bovendien is La Virgen del Panecillo het grootste aluminium standbeeld ter wereld. Verder is de Maagd van El Panecillo gebouwd op een heuvel, vanwaar we een spectaculair uitzicht over Quito hebben.
Na deze goed gevulde voormiddag, beginnen onze maagjes te knorren en rijden we naar het chique Hotel Mama Cuchara, waar we op het panoramische dakterras genieten van een heerlijke lunch. Echt een aanrader!
Vervolgens trekken we het historische centrum van Quito in dat Unesco werelderfgoed is. Uiteraard beschikt de hoofdstad van Ecuador over een groot centraal plein waarop het presidentieel paleis gevestigd is, tal van mooie historische gebouwen met Spaanse invloeden en natuurlijk vele prachtige kerken. Eentje daarvan is de El Sagrario kerk met veel Renaissance invloeden. De buitenkant levert al veel mooie foto's op en het interieur met z'n vele bladgouden accenten maakt het plaatje compleet. Maar het kan nog beter en mooier want de Compañía de Jesús is werkelijk een must-see in Quito. Alleen jammer dat het verboden is om binnen in de kerk foto's te maken. Last but not least brengen we ook nog een bezoekje aan de San Francisco kerk, die zeker ook de moeite waard is.
In de namiddag slenteren we nog wat door de straten van het historische centrum om de coeur local op te snuiven. Zo proeven we bv. mistelas, een snoepje dat bestaat uit een suikeren omhulsel met alcoholisch drankje erin dat onmiddellijk smelt wanneer je het in je mond steekt. Lekker! Verder ontdekken we dat er in Quito heel wat straatventers rondlopen, die met veel lawaai en gebaren hun waren aan voorbijgangers proberen te verkopen 'for only one dollar'.
's Avonds beleven we in het hotel nog een paniekmomentje want bij het online inchecken voor onze binnenlandse vlucht naar de Galapagos eilanden blijkt dat er nog maar één vrije plaats beschikbaar is; de andere persoon krijgt een 'tijdelijke' boardingpass. WTF, wat is hier aan de hand! Na verschillende pogingen om online in te checken, geven we het op en sturen we een mailtje naar Marianne van Aves Travels met de vraag om ons te helpen. Voorlopig is het bang afwachten en kruipen we met een onbehaaglijk gevoel ons bed in.
Vrijdag 16 juni 2023
Cotapaxi vulkaan
Direct na het ontwaken, checken we onze mail en gelukkig zijn zowel Marianne van Aves Travels, Alexandra van Royal Galapagos (onze lokale touroperator) en Jennifer van Explorer Ventures (uitbater van het Tiburon Explorer schip) in volle actie geschoten om ons probleem met LATAM Airlines op te lossen. Ze stellen ons meteen gerust en laten weten dat we zonder zorgen vandaag op excursie kunnen vertrekken.
Zo gezegd, zo gedaan en om 9.00 pikt Fabricio ons op om naar de Cotapaxi vulkaan te rijden. Het verkeer in Quito kan je het best als 'hels' omschrijven, want er rijden massaal veel auto's rond in deze miljoenenstad, met files tot gevolg die vlotjes de vergelijking met de Antwerpse of Brusselse ring kunnen doorstaan. Gelukkig is Fabricio een ervaren chauffeur die nooit zijn geduld verliest. Eens we het drukke en volgebouwde Quito achter ons hebben gelaten, krijgen we een mooi groen en bergachtig landschap te zien. Wat een verademing!
Na een kleine twee uur rijden, komen we aan op onze vrij desolate bestemming. Het was oorspronkelijk de bedoeling om een groot stuk van de Cotapaxi vulkaan met de wagen op te rijden en dan de laatste 200 meter te wandelen naar 4800 meter hoogte, maar dat feestje gaat helaas niet door. De laatste tijd komen er veel fumarolen en aswolken vrij uit de vulkaan, waardoor het verboden is om dit gebied te betreden. In plaats daarvan maken we op een hoogte van 3600 meter een mooie wandeling van 2,5 km rond een meertje, waar diverse vogelsoorten hun broedplaats hebben. Verder zien we ook een aantal wilde paarden en enkele condors tegen een mooie achtergrond van ruige bergen en de Cotapaxi vulkaan, waar effectief grote geelachtige rookpluimen uitkomen. Fascinerend en een beetje beangstigend tegelijkertijd!
Nadien brengen we een bezoek aan een middelgrote rozenkwekerij, want Ecuador is blijkbaar één van de belangrijkste rozenleveranciers ter wereld. Er werken zo'n honderd mensen in dit bedrijf, waar bijna niets is geautomatiseerd. We lopen eerst door de serres met verschillende rozensoorten in diverse kleuren en geuren. Daarna nemen we een kijkje in het sorteercentrum, waar de bloemen op steellengte worden ingedeeld en tot slot eindigen we op de verpakkingsafdeling, waar alle rozen mooi per kleur en lengte in een kartonnen omhulsel worden gestoken zodat ze niet beschadigd worden tijdens het transport. Een boeketje rozen van 25 stuks kost in Ecuador slechts 3 EUR. In Europa betalen we daar gemakkelijk het tienvoud voor!
Het is al 14.30 wanneer we bij Haciënda La Ciénega aankomen, waar we zullen lunchen. Deze authentieke haciënda met bijhorend meubilair dateert uit de koloniale tijd en doet nu dienst als boutique hotel. Mensen die op zoek zijn naar een rustgevende omgeving komen hier zeker aan hun trekken en kunnen bovendien genieten van mooie wandelingen te paard.
Omstreeks 16.00 is het tijd om in volle spits terug naar het hectische Quito te rijden. Wanneer we aankomen in het hotel is er nog steeds geen uitsluitsel of we morgen met twee op het vliegtuig kunnen stappen, maar rond 19.45 krijgen we eindelijk het verlossende berichtje dat alles is opgelost. We hebben zelfs premium seats en zitten op de eerste rij. Oef, that was (too) close!
Vlucht van Quito naar Baltra/Santa Cruz en start van liveaboard met de Tiburon Explorer
We moeten voor dag en dauw opstaan omdat Fabricio ons al om 5.00 komt oppikken om naar de luchthaven te rijden. Daar moeten we eerst onze bagage laten controleren en verzegelen omdat het verboden is om fruit, bloemen, planten, grond, zaden, e.d. naar de Galapagos eilanden mee te brengen. Daarna is het weer aanschuiven om een TCT-kaart (Transit Control Card) aan te schaffen ($20 per persoon). Vervolgens moeten we onze bagagelabels en boarding passen zelf aan de automaat printen en dan pas kunnen we effectief onze bagage afgeven. Een heel systeem met verschillende stapjes, maar gelukkig hoeven we nergens lang te wachten.
Om 8.30 stijgen we in Quito op om 40 minuten later alweer te landen in Guayaquil, waar we een aantal passagiers lossen en laden. Iets na 10.00 zitten we terug in de lucht voor een korte vlucht van twee uur naar Baltra/Santa Cruz op de Galapagos eilanden. Wanneer we van het tarmac naar de inkomhal van de luchthaven wandelen, zien we al meteen een grote, dikke leguaan liggen die intens van het zonnetje aan het genieten is. Super! Ter plaatse worden wij en een aantal medepassagiers opgewacht door een vertegenwoordiger van de Tiburon Explorer liveaboard, die ons eerst met een busje meeneemt naar het Itabaca kanaal, waar we overstappen op de rib die ons naar de Tiburon Explorer vaart.
Op het schip de Tiburon Explorer maken we eerst kennis met de overige reizigers, duikgidsen Mike en Daniel en de rest van de 11-koppige bemanning. Daarna is het tijd om onze kajuit op het benedendek te ontdekken. Wow, dit is veruit de grootste kajuit die we ooit op een liveaboard hebben gehad, want er past met gemak een kingsize bed in en dan is er nog ruimte zat voor een lounge zetel, twee nachtkastjes, een schrijftafel en grote kledingkast. Ook de badkamer met douche is geriefelijk ingericht en voldoende groot.
Na een lekkere en gevarieerde lunch de Tiburon Explorer krijgen we in de centrale leefruimte een uitgebreide briefing waarin alle duik- en veiligheidsprocedures structureel aan bod komen. Dit vergemakkelijkt de planning, organisatie, communicatie, het duiken en de algemene veiligheid aan boord. De maximale duikdiepte tijdens de gehele reis bedraagt 30 meter en de standaard duiktijd is 50 minuten. Indien iedereen nog voldoende lucht heeft en de omstandigheden het toelaten, kunnen er eventueel enkele minuten door de duikleider worden toegevoegd. Bij het bereiken van 50 bar op de manometer wordt de duik sowieso afgebroken en wordt er een veiligheidstrap gemaakt.
Net zoals bij de meeste andere liveaboards krijgen we ook op de Tiburon Explorer voor elke duik een uitgebreide briefing over de duikrichting, stroming, diepte, onderwaterlandschap en mogelijke vissen of andere dieren die we kunnen tegenkomen. Op die manier kunnen we steeds goed voorbereid en veilig het water inspringen.
Normaal gezien ligt de watertemperatuur rondom de Galapagoseilanden in deze periode tussen de 13°C en 20°C, maar door een actieve El Niño krijgen we momenteel te maken met uitzonderlijk hoge temperaturen van zo'n 25°C tot 28°C. Dat wordt zweten in ons 7mm duikpak!
Ondanks deze hogere temperaturen die over het algemeen de dichtheid van het water verminderen, krijgen we van de divemasters het advies om toch twee kilogram extra lood mee te nemen. Dit heeft vooral te maken met de stroming die afkomstig is van de Zuidpool. Hierdoor wordt er een overvloed aan plankton en zout aangevoerd, wat een invloed heeft op de dichtheid van het water en waardoor duikers dus genoodzaakt zijn om extra gewicht mee te nemen. Betweters die het advies van de divemasters in de wind slaan, geraken meestal niet onder en hebben bijgevolg geen aangename eerste duik.
Om ons zo dicht mogelijk bij de duiklocatie te kunnen droppen, worden er telkens twee ribs ingezet die ook heel de tijd in de buurt blijven om de duikers en eventuele snorkelaars in het oog te houden. Bij het overstappen van het grote schip naar de rib of vice versa krijgen we ook altijd twee sterke helpende handen van de bemanning aangeboden om ervoor te zorgen dat we veilig aan boord geraken. En dat is zeker geen overbodige luxe bij een ietwat woelige oceaan!
Map duikroute van de Tiburon Explorer op de Galapagos eilanden
Zondag 18 juni 2023
Duiken op duikplaatsen Baltra, Mosquera en een kleine excursie op het eiland North Seymour
Duikplaats Baltra
De duikplaats op Baltra is ideaal voor introductieduiken. Het is een eenvoudige, rotsachtige helling met hier en daar wat zand. Je kunt zowel met als tegen de stroming duiken, zolang deze uiteraard niet te sterk is. Het is een perfecte plek om je uitrusting af te stellen en je trim te optimaliseren zodat je klaar bent voor de uitdagendere duiken op de Galapagos eilanden. Diep duiken is hier niet nodig; een diepte van 12 tot 15 meter is ideaal.
Zodra we het water van de Stille Oceaan in springen, zwemt er een school van wel 15 adelaarsroggen langs ons heen. Verder spotten we verschillende vrij zwemmende murenen, poetsvissen, een elegante witte aal met zwarte stippen, schorpioenvissen, ongewoon uitziende zeesterren, een schildpad en verschillende scholen vissen. Aan het einde van de duik komen we ook nog een kleine grot tegen waarin vijf witpuntrifhaaien liggen te rusten. Soms liggen ze ook gewoon tussen de rotsblokken op het zand te slapen.
Aan de overkant van Baltra ligt de duikplaats Mosquera waar je, afhankelijk van de stroming, verschillende duikmogelijkheden hebt. Het is een klein eilandje met rotsblokken die tot een diepte van ongeveer 20 meter reiken. Daarna volgt er een rotsachtig plateau van ongeveer 40 meter breedte en van hieruit kan je nog dieper de oceaan induiken. Het is ook mogelijk om op 15 meter diepte vanaf Mosquera terug naar Baltra te duiken.
Op Mosquera bestaat de mogelijkheid om verschillende soorten haaien tegen te komen, maar vandaag geven ze helaas forfait. We zien op deze duiklocatie wel een prachtige rog die elegant over de rotsen zwemt, enkele vrij zwemmende murenen, een schildpad en enkele scholen vissen.
Na de lunch maken we op de Galapagos nog een kleine excursie van 1,5 uur op het eiland North Seymour, dat 'the place to be' is voor vogelliefhebbers. Hier zijn namelijk grote broedkolonies aanwezig van de blauwvoetgent, de zwaluwstaartmeeuw en de grote fregatvogel. Tijdens de wandeling spotten we meerdere mannetjes blauwvoetgenten die indruk op een vrouwtje proberen te maken door rond haar te dansen en hun blauwe voetjes te tonen. Schattig, maar tegelijk ook een beetje triest want de vrouwtjes zijn blijkbaar kieskeurig en tonen niet altijd de nodige interesse in hun potentiële paringspartner. De grote fregatvogel probeert dan weer een vrouwtje te strikken door zijn vuurrode keelzak op te blazen. Imponerend! Verder spotten we op North Seymour ook nog enkele mooie leguanen, een aantal zeeleeuwen die in de branding van het zonnetje liggen te genieten en felrode krabben die tussen de rotsen kruipen.
Na deze toffe landexcursie op het eiland North Seymour en het avondeten, hijst de Tiburon Explorer het anker en zetten we koers naar Wolf Island, dat veel noordelijker gelegen is. De overtocht zal ca 14 uur in beslag nemen en we worden gewaarschuwd dat het een 'choppy ride' kan worden. We nemen voor alle zekerheid dus een pilletje tegen de zeeziekte en achteraf bekeken bleek dat zeker een goed idee.
Duiken op Wolf Island op duikplaatsen Shark Bay, Shark Bay plateau en Land Slide
Op Wolf Island krijgen we te maken met een stevige deining en witte schuimkoppen op het water. Op tijd de nodige medicatie tegen zeeziekte nemen is hier dus de boodschap! Alle duikers van de Tiburon Explorer moeten op Wolf en Darwin Island de Nautilus Marine Rescue GPS gebruiken, die gratis ter beschikking wordt gesteld. Dankzij deze GPS tracker heb je veel meer kans om teruggevonden te worden wanneer je door omstandigheden te ver van de groep en de ribs afdrijft. Na de ochtendbriefing geeft divemaster Daniel nog wat meer uitleg over de werking van het toestel (hoe aanzetten, wat is het bereik van het signaal, wie kan het alarmsignaal oppikken, e.a.) en daarna is het de hoogste tijd om het water in te springen.
Duikplaats Shark Bay Plateau (gelegen ten noordwesten van Shark Bay)
De verwachtingen zijn hoog gespannen want de stroming is hier vaak sterk tot zeer sterk, wat ideaal is voor het spotten van hamerhaaien. Shark Bay Plateau begint vanaf het eiland op een diepte van ongeveer 5 meter en loopt geleidelijk af tot 12 meter. Daar bevindt zich een richel, waarna het steiler naar beneden gaat. De bodem is bezaaid met rotsblokken.
We dalen verder af tot ongeveer 26 meter, waar we een comfortabele plek zoeken om te hangen of te zitten. Vanaf dan begint het wachten. De grootste groep hamerhaaien die we tegenkomen, bestaat uit negen exemplaren. De meeste hamerhaaien zwemmen ons voorbij in kleine groepjes van twee of drie dieren. We spotten hier ook nog een lederschildpad en in het ondiepere water passeren er verschillende scholen vissen.
Duikplaats Shark Bay
Het water van de Stille Oceaan is iets woeliger geworden, waardoor het steeds belangrijker wordt om je goed vast te houden bij het overstappen van de Tiburon Explorer naar de rib en vice versa. Shark Bay is een schuine helling met verschillende rotsblokken, waar je op een ideale diepte van 28 meter gemakkelijk kunt schuilen en zitten zonder schade toe te brengen aan de omgeving. Er passeren enkele groepjes van drie à vier hamerhaaien. Helaas is het zicht beperkt tot slechts 10 meter, waardoor het moeilijk is om mooie foto's maken.
Bij het bereiken van de nultijd duiken we naar ondieper water, waar we verschillende scholen vissen, enkele vrij zwemmende murenen en een grote lederschildpad tegenkomen. Wanneer we aan het einde van de duik onze veiligheidstrap maken, zwemt er op een zeker afstand een school dolfijnen voorbij. Helaas is ook nu de slechte zichtbaarheid een spelbreker om scherpe foto's te maken, maar dat kan de pret niet drukken want we zien de dolfijnen meerdere keren passeren. Ook wanneer we terug op de rib zitten, blijven deze sierlijke dieren nog een tijdje in de buurt en zien we ze zelfs enkele dartele sprongen maken. Mooie afsluiter van deze duik!
De stroming en golven zijn op Wolf Island nogmaals toegenomen, waardoor het zicht jammer genoeg nog verminderd is in vergelijking met de vorige twee duiken. Desondanks springen we met veel enthousiasme het water in en haken we ons aan de rotsen vast. Terwijl wij door de sterke stroming bijna wegvliegen, blijven twee adelaarsroggen moeiteloos boven ons hangen. Verder zien we regelmatig hamerhaaien passeren en spotten we een grote groep Galapagos haaien, die helaas niet dichterbij komen. Door het mistige water is het alweer lastig om ze te fotograferen, maar we hebben ze wel degelijk gezien!
Driftduik van Shark Bay naar Land Slide.
Onze laatste duik van vandaag is een driftduik van Shark Bay naar Land Slide, waarbij we onderweg een tussenstop zullen maken als er veel haaienactiviteit is. De golven zijn nu echt immens geworden en de rib heeft moeite met varen. Op een gegeven moment kantelt bijna de hele stuurboordzijde van de rib, waardoor één van de duikers valt. Gelukkig worden er geen botten gebroken! De Tiburon Explorer zelf blijft in het beschermde gebied van het eiland voor anker liggen, zodat de achtergebleven passagiers niet zeeziek worden.
De zichtbaarheid bedraagt nu nog maar 8 meter en door de zeer sterke stroming is het erg moeilijk om een groot fototoestel te bedienen. Eigenlijk heeft het weinig zin om foto's proberen te maken want alles is wazig en onscherp. In eerste instantie valt er weinig te zien, maar halverwege vinden we beschutting tussen een reeks rotsblokken, waar we regelmatig hamerhaaien en Galapagos haaien zien passeren.
Na het avondeten verlaten we Wolf Island en zet de Tiburon Explorer koers naar Darwin Island, het meest noordelijk gelegen eiland van de Galapagos-archipel. De overtocht zal ongeveer drie uur duren en belooft opnieuw 'wiebelig' te worden.
Op Darwin Island worden hoofdzakelijk stromingsduiken ondernomen. Soms kan de stroming zo sterk zijn dat het zelfs met rifhaak moeilijk is om op de bodem te blijven liggen. Alle duiklocaties bevinden zich rondom de beroemde Darwin's Arch, een natuurlijke rotsboog van 43 meter hoogte die op 17 mei 2021 instortte als gevolg van natuurlijke erosie. Hierdoor staan enkel nog de twee vrijstaande pilaren overeind en ligt de bodem van de omringende zeeplateaus bedekt met de gevallen rotsblokken. Officieel zijn er op Darwin's Arch drie duiklocaties, maar afhankelijk van de stroming kunnen deze alle drie tijdens één duik worden bezocht. Op twee punten nabij Darwin's Arch staat altijd zo'n sterke stroming, dat duiken hier onmogelijk is.
Tijdens onze eerste duik springen we halverwege Darwin's Arch in het water. Daar spotten we o.a. twee hamerhaaien, een schildpad, een Galapagos haai, enkele zijdehaaien en zelfs een walvishaai. Helaas bevindt de walvishaai zich op een zekere afstand van onze groep, waardoor we hem maar vaag kunnen zien voordat hij verder in het diepe verdwijnt. Jammer!
De tweede duik maken we op dezelfde plaats, waarbij het de bedoeling is om verder te palmen met Darwin's Arch aan onze rechterzijde. Door de sterke stroming lukt dat echter maar gedeeltelijk en wordt er besloten om te blijven hangen aan de rotsen. We zijn voortdurend op zoek naar een walvishaai, maar die krijgen we deze keer helaas niet te zien. De snorkelaar van ons gezelschap heeft meer geluk, want die wordt bijna geramd door een walvishaai die aan de oppervlakte zwemt. Van een 'close encounter' gesproken! Wanneer we aan het einde van de duik wegdriften, spotten we nog enkele hamerhaaien en een zijdehaai komt even dichterbij om een 'haai five' te geven.
Bij de derde duik worden we opnieuw op de middelste duikplaats van Darwin's Arch in het water gedropt. Aangezien de stroming sterk is toegenomen, moeten we ons stevig vasthouden om op onze plek te blijven liggen. Gedurende 25 minuten blijven we ter plaatse hangen en observeren we alles wat passeert. Daarna laten we ons meevoeren door de stroming tot het midden van de rechterduiklocatie. Het driften is leuk, maar met een grote camera is het toch niet zo eenvoudig; laat staan om goede foto's te maken. Tijdens de veiligheidstop aan het einde van de duik komt er nog even een zijdehaai langs om ons te begroeten.
Bij onze vierde en laatste duik op Darwin's Arch zien we veel horsmakreel-koppeltjes, enkele scholen vissen en een schildpad. Helaas zijn er geen walvishaaien of andere haaien te bekennen.
Tijdens het avondeten genieten we nog van een prachtige zonsondergang nabij Darwin's Arch en vervolgens zet de Tiburon Explorer terug koers naar Wolf Island, waar opnieuw vier duiken op het programma staan.
Woensdag 21 juni 2023
Duiken op Wolf Island op duikplaatsen Land Slide en Shark Bay
Duikplaats Land Slide
Op Wolf Island zijn er nog steeds wat golven aanwezig, maar het is aanmerkelijk kalmer dan eergisteren. Toch is de stroming vrij hevig en is het nodig om je goed vast te houden. De zichtbaarheid is helaas nog altijd beperkt tot 8 meter. De hamerhaaien en Galapagos haaien zijn weer van de partij, maar door de mist in het water is het zo goed als onmogelijk om scherpe foto's te maken. Wanneer we op het einde van de duik onze veiligheidstrap maken, drijft de rib al naast ons die blijkbaar de aandacht heeft getrokken van enkele speelse dolfijnen. De schipper begint daarom rondjes om ons heen te varen en de dolfijnen gaan gretig op deze race-uitdaging in. Er ontstaat een spectaculair schouwspel dat meer dan vijf minuten duurt. Super!
Duikplaats Shark Bay
De stroming in het water op de duikplaats Shark Bay op Wolf Island is opnieuw behoorlijk sterk. We maken deze keer een ondiepe duik waarbij we op 8 meter diepte aan de richel van een kleine drop-off gaan liggen. Bijna continu zien we hamerhaaien die voorbij patrouilleren. Sommige geluksvogels spotten op een diepte van 35 meter zelfs een walvishaai.
De derde duik op Wolf Island is opnieuw gericht op het spotten van hamerhaaien. De stroming is iets afgenomen, waardoor er helaas geen haaien te zien zijn. Na een tijdje besluit de duikleider om naar open water te gaan, waar er meer kans is om een walvishaai te spotten. Vrijwel meteen zien we 10 meter onder ons een grote groep hamerhaaien passeren. Vanwege de slechte zichtbaarheid is het alweer onmogelijk om goede foto's te nemen, maar we kunnen ze gelukkig wel een hele tijd observeren. Op het einde van de duik krijgen we nog het gezelschap van een groep dolfijnen die voor, achter, onder en boven ons zwemmen. Ze zijn werkelijk 'all over the place'! Wat een prachtige ervaring om deze speelse dolfijnen bezig te zien.
Grot op Wolf Island waar zeeleeuwen, schildpadden, witpuntrifhaaien en grote zwarte roggen vertoeven
Onze vierde duik vindt plaats in een grot op Wolf Island waar zeeleeuwen, schildpadden, witpuntrifhaaien, grote zwarte roggen en verschillende vissoorten beschutting zoeken om te kunnen slapen. De grot heeft een mooie langwerpige doorgang, die na maximaal 50 meter uitkomt in een grote hal. De rotsformaties zijn prachtig geërodeerd en er liggen grote brokstukken op de bodem. Het is een ontspannende en plezierige afsluiting van deze mooie dag.
Om 20.00 uur wordt het anker van de Tiburon Explorer opgehaald om aan een 14 uur durende tocht naar Fernandina Island te beginnen. Het zal opnieuw een 'bumpy ride' worden met aanzienlijke deining. De bemanning adviseert ons dan ook om een pilletje tegen zeeziekte in te nemen en ervoor te zorgen dat er niets rondslingert dat kan vallen.
Donderdag 22 juni 2023
Duiken met Galapagos zeeleguanen op duikplaats Cabo Douglas op Fernandina Island en op Punta Vicente Roca op Isabela Island
Duiken met Galapagos zeeleguanen
Op Fernandina Island kijken we vooral uit naar de 'close encounter' met de unieke Galapagos zeeleguanen; de enige leguanensoort ter wereld die zijn voedsel uit de zee haalt en uitsluitend van algen leeft. Aangezien deze beestjes koudbloedig zijn, moeten ze eerst heel de voormiddag in de zon opwarmen vooraleer ze de oceaan in kunnen duiken. Daarom mogen we vandaag uitzonderlijk een beetje uitslapen en worden we pas om 7.30 aan het ontbijt verwacht. Wat een luxe!
Duikplaats Cabo Douglas
Duikplaats Cabo Douglas op het eiland Fernandina is vrij ondiep en de bodem is bedekt met rotsblokken. Op deze rotsblokken groeit een specifieke soort algen die de Galapagos zeeleguanen als voedsel gebruiken. De kop, mond en tanden van de zeeleguanen zijn aangepast om de kleine algen van de rotsen te schrapen. Het lijken net kleine draakjes! Ze voeden zich slechts één keer per dag, nadat ze voldoende zijn opgewarmd door de zon. Het is bovendien zeer belangrijk dat de zeeleguanen op tijd terugkeren uit het water. Bij onderkoeling worden ze namelijk trager en kunnen ze in slaap vallen, met verdrinkingsdood tot gevolg. De zeeleguanen riskeren dus elke dag opnieuw lijf en leden door in het koude oceaanwater op zoek te gaan naar eten.
Op Cabo Douglas komen ook veel zeeschildpadden voor, die hier eveneens komen eten en rusten. Daarnaast spotten we nog tal van andere interessante zeedieren waaronder zeeleeuwen, pinguïns, hoornhaaien en verschillende soorten vissen die we op de andere duikplaatsen nog niet hebben gezien. Cabo Douglas is met andere woorden een toplocatie waar je de gelegenheid hebt om een diversiteit aan zeedieren te bewonderen tijdens het duiken of snorkelen.
Je moet er wel rekening mee houden dat het water op Cabo Douglas opmerkelijk kouder is dan de vorige duiklocaties. Alhoewel we vandaag een uitzonderlijke temperatuur van 25°C aan het zeeoppervlak meten, is het hier normaal gezien slechts 18°C. Op een diepte van ongeveer 8 meter voelt het echter veel kouder aan, maar omdat we niet lang genoeg op deze diepte blijven, kan de duikcomputer helaas de exacte temperatuur niet nauwkeurig weergeven.
Na de lunch hijsen we alweer het anker en zetten we koers naar het nabijgelegen Isabela Island.
Duikplaats Punta Vicente Roca
Op Punta Vicente Roca op Isabela Island hebben we een goede kans om de grote mola mola te spotten, ook wel gekend als de maanvis. Aangezien de mola mola vooral in kouder water vertoeft, is het dus belangrijk om onze duikuitrusting goed dicht te ritsen, zodat we het frisse water van de Stille Oceaan beter kunnen trotseren. Ten gevolge van El Niño kan de watertemperatuur ook op Punta Vicente Roca sterk variëren van jaar tot jaar. Soms is het hier dus uitzonderlijk warm, waardoor de mola mola andere oorden opzoekt.
Punta Vicente Roca is sowieso een prachtige duiklocatie; zowel boven als onder water. De bodem is gevormd door vulkanische uitbarstingen en bestaat uit ruwe rotsformaties die door zeewatererosie zijn omgevormd tot prachtige en unieke structuren. Het gebied heeft een indrukwekkende drop-off die tot ongeveer 50 meter diepte gaat. Iets verder wordt het zelfs nog dieper.
Na onze achterwaartse rol uit de rib worden we meteen begroet door een schildpad die voor ons moet uitwijken. Gedurende de gehele duik worden we omringd door verschillende scholen vissen en meerdere speelse zeeleeuwen. Door hun snelheid en beweeglijkheid is het lastig om goede foto's te maken, maar daar gaan we nu niet over zeuren. Er zijn ook talloze schildpadden te zien. Verder komen we twee groepen roggen tegen, waarbij adelaarsroggen en mobula's harmonieus samen zwemmen. Deze combinatie is zeer uitzonderlijk! Als klap op de vuurpijl spotten we ook nog een sierlijke manta. De mola mola is deze keer helaas niet van de partij. Ondanks de dikke mistlaag die het zicht beperkt tot ongeveer 5 meter, hebben we op Punta Vicente Roca een fantastische duikervaring gehad. Zeker een aanrader!
Duiken op duikplaats Cousins Rock op Santiago Island
Onze laatste duikdag gaat door op Santiago Island, waar we twee keer op dezelfde plek zullen duiken.
Duikplaats Cousins Rock op Santiago Island
Cousins Rock op Santiago Island is een groot lavarotsblok met veel verwering en is begroeid met het zeldzame zwarte Galapagos koraal, dat vreemd genoeg een groene schijn heeft. De duikplaats start op een diepte van ongeveer 5 meter, maar wordt dieper naarmate we verder van de rots verwijderd zijn. Aan de noordkant bevindt zich een drop-off die tot 50 meter diepte gaat. Door de natuurlijke beschutting van Cousins Rock af te stemmen op de stroming, is het meestal mogelijk om hier vrij rustig te duiken.
Wat deze duiklocatie echt opmerkelijk maakt, is de overvloed aan onderwaterleven die je kunt tegenkomen. Er zijn talloze schildpadden, witpuntrifhaaien, scholen vissen, adelaarsroggen, mobula's, zeepaardjes, zeeleeuwen en soms zelfs naaktslakken te vinden. Cousins Rock staat bekend om zijn diversiteit aan soorten en is een prachtige duiklocatie waar je kunt genieten van een adembenemend onderwaterlandschap en de ontmoeting met verschillende fascinerende zeedieren.
Na deze twee duiken op Cousins Rock zit het duikgedeelte van onze vakantie er helaas al op. Dat betekent dat alle materiaal moet gespoeld worden en op het bovendek in de zon te drogen wordt gelegd. Gelukkig krijgen we daarbij de hulp van de sympathieke crew die de pakken, vinnen en trimvesten voor hun rekening neemt, zodat wij ons enkel moeten ontfermen over het delicate en kleinere materiaal.
Met de Tiburon Explorer naar het Itabaca kanaal op Santa Cruz
Na de lunch zet de Tiburon Explorer terug koers naar het Itabaca kanaal op Santa Cruz, waar 7 dagen geleden ons Galapagos duikavontuur begon. Daar stappen we over op de rib en varen we verder naar het vasteland, waar we nog een bezoekje brengen aan een schildpaddenfarm in de hooglanden van Santa Cruz. Via onze gids komen we veel te weten over deze endemische dieren, die bijna waren uitgestorven. Op deze farm genieten de schildpadden van de nodige bescherming, zodat ze in alle rust volwassen kunnen worden en nadien terug in het wild kunnen uitgezet worden. We zien zowel kleinere, jonge dieren als 'oude rakkers' die al een stevige omvang hebben. Twee mannetjes zijn zelfs aan het 'vechten' om hun territorium te vergroten, alhoewel dat bij schildpadden niet echt veel voorstelt want het mannetje met de langste nek wint steeds de strijd.
Na deze educatieve tussenstop, rijden we verder naar Puerto Ayora dat in het zuiden van Santa Cruz gelegen is en tevens de grootste stad is op de Galapagos eilanden. Hier krijgen we twee uur de tijd om het toeristische stadje te verkennen en eventueel wat souvenirs te kopen. The place to be is sowieso de kleine haven waar lokale vissers hun verse vangst van de dag verkopen. De vis wordt voor de klant ter plaatste gefileerd op een betonnen aanrecht en alle afval wordt netjes gerecycleerd door de pelikanen, fregatvogels en zeeleeuwen die allemaal een graatje proberen mee te pikken. En dat pikken mag letterlijk worden genomen want de fregatvogels gaan stevig de strijd aan met elkaar en leveren soms heuse luchtgevechten. Topentertainment! Verder moet je in de omgeving van de haven ook uitkijken dat je niet op één van de vele zeeleguanen trapt die hier achteloos op het voetpad van het zonnetje aan het genieten zijn. Om 18.30 verzamelt iedereen terug aan restaurant El Muelle de Darwin, waar we een laatste keer met z'n allen dineren.
Wie dacht dat we de laatste dag op de Tiburon Explorer konden uitslapen, heeft het mis want om 7.00 worden we al aan het ontbijt verwacht. Daarna rommelt iedereen nog zijn laatste bagage bij elkaar en is het tijd om onherroepelijk afscheid te nemen van de supertoffe crew en onze medepassagiers. We maken voor een laatste keer een toch met de rib, die ons afzet aan de ponton van het Itabaca kanaal op Santa Cruz, waar we om 9.00 worden opgepikt door onze chauffeur.
Net als gisteren rijden we in 45 minuten via de hooglanden naar Puerto Ayora in het zuiden van Santa Cruz, waar we één overnachting hebben geboekt in het Ikala hotel. Aangezien de kamer pas om 13.00 beschikbaar is, chillen en soezen we eerst wat aan de rand van het leuke zwembad. Daarna trekken we terug het stadje in om wat souvenirs te kopen en passeren we uiteraard opnieuw langs het vissershaventje, waar twee zeeleeuwen languit op een bankje van het zonnetje liggen te genieten. Locals kijken hier al lang niet meer van op, maar voor toeristen blijft het toch een bijzonder fotomoment. Ook de fregatvogels, pelikanen en zeeleguanen zijn weer aanwezig in de hoop een lekker hapje te kunnen scoren.
Na de lunch wandelen we terug naar het Ikala hotel, waar we inchecken in onze supergrote kamer met een bed van wel 2,5 meter breed. Ook de badkamer lijkt eerder op een balzaal. Aangezien we heel de voorbije week voor dag en dauw moesten opstaan om te gaan duiken, beslissen we om een kleine siësta in te bouwen en ten volle van deze mooie kamer te profiteren. 's Avonds genieten we in één van de vele restaurants nog van een lekkere maaltijd en dan duiken we op tijd ons megagrote bed in, want morgen moeten we alweer vroeg opstaan.
Met de speedboot van Puerto Ayora op Santa Cruz naar Puerto Baquerizo Moreno op San Cristobal Island
Iets na 6.00 worden we door de chauffeur opgepikt en terug afgezet aan de nabijgelegen ferryterminal van Santa Cruz, vanwaar we met een speedboot naar Puerto Baquerizo Moreno op San Cristobal Island zullen varen. Er was op voorhand gezegd dat het een 'bumpy ride' kon worden, dus we hadden veiligheidshalve een pilletje tegen de zeeziekte genomen en dat bleek geen overbodig luxe. Want ondanks het feit dat we redelijk kalm weer en vlakke zee hebben, worden we toch regelmatig heen en weer geslingerd. Aangezien de speedboot enkel hoge ramen heeft, kunnen we niet van het voorbijrazende landschap genieten, dus proberen we maar wat slaap in te halen.
Na een kleine twee uur hotsen en botsen op de golven, arriveren we rond 9.20 op Puerto Baquerizo Moreno op San Cristobal Island, dat tevens de hoofdstad is van de Galapagos eilanden. Volgens de planning zouden we hier opgepikt worden door een chauffeur, maar na een half uur staan we nog altijd met al onze bagage op het drop off punt. Na enig over en weer gemail en gebel met de Nederlandse en lokale touroperator, blijkt het om een misverstand te gaan en worden we alsnog opgepikt en afgezet aan hotel Golden Bay.
Ook hier valt onze mond bijna van verbazing open wanneer we de we de reusachtige kamer en dito badkamer betreden. Dit is werkelijk 'too much'. Bovenal heeft ons balkon op de eerste verdieping uitzicht op de baai waar een grote kolonie zeeleeuwen verblijft. Hier kunnen we uren spenderen zonder ons een moment te vervelen. Enige minpuntje van het Golden Bay hotel is het minizwembad, dat eigenlijk meer op een grote badkuip lijkt en het feit dat we in de kamer slechte (en soms geen) internetverbinding hebben.
Ondanks het feit dat Puerto Baquerizo Moreno de hoofdstad van de Galapagos archipel is, is dit een veel kleinere stad dan Puerto Ayora op Santa Cruz, maar gelukkig heeft het wel een gezellige boulevard met enkele restaurants en winkels. De hoofdattractie is hier evenwel een grote kolonie zeeleeuwen van minstens 60 dieren. Na een korte wandeling doorheen het stadje nestelen we ons dan ook op ons balkon van het Golden Bay hotel en genieten we met volle teugen van het uitzicht op deze entertainende beestjes.
Voor de eerste keer tijdens deze vakantie hebben we geen vroege activiteiten op de agenda staan en kunnen we eindelijk een keertje uitslapen. Zalig! Na een lekker ontbijtje in het Golden Bay hotel genieten we vanop ons balkon nogmaals van de vele zeeleeuwen die op het strand liggen te luieren of in de branding met elkaar aan het spelen zijn. We kunnen er maar niet genoeg van krijgen!
Omstreeks 12.00 is het tijd voor het tweede deel van onze reis en worden we met de rib door enkele crewleden van de Grand Majestic opgepikt om naar het schip te varen, dat een beetje verder in de baai voor anker ligt. We zijn de eerste gasten aan boord van de Grand Majestic en maken van de gelegenheid gebruik om alvast een aantal sfeerbeelden te schieten van dit mooie jacht. Onze kajuit op het benedendek is iets minder ruim dan die van de Tiburon Explorer, maar er past nog steeds met gemak een kingsize bed in en in de badkamer staat effectief een bad. Dat hebben we nog nooit eerder gezien op een liveaboard schip.
Na een half uurtje arriveren ook de 10 andere medereizigers en onze mond valt toch even open van verbazing, want er zitten in totaal zes kinderen bij. We hadden deze ochtend eerlijk gezegd gehoopt dat er niet te veel 'oudjes' op deze cruise zouden zitten, maar aan kinderen hadden we helemaal niet gedacht. Dit gaat sowieso een 'levendige' reis worden.
We worden hartelijk verwelkomd door de crew en natuurgids Andres en vervolgens worden we al snel aan tafel gevraagd voor de lunch. Daarna is er zoals gebruikelijk een algemene briefing over de veiligheid aan boord en wordt er al een kort woordje uitleg gegeven over de activiteiten van vandaag. Verder wordt ook al het snorkelmateriaal in orde gebracht.
Om 15.00 staat onze eerste uitstap op de agenda en worden we met de rib terug naar de haven van San Cristobal gevaren, waar we overstappen in een busje dat ons in 45 minuten naar het schildpaddencentrum Jacinto Gordillo zal brengen. In tegenstelling tot het schildpaddencentrum op Santa Cruz dat veel open grasvlakten had, krijgen we hier te maken met een zeer dichte begroeiing, waardoor het veel moeilijker wordt om schildpadden te spotten. Op dat vlak valt deze uitstap toch een beetje tegen. Gelukkig krijgen we ook enkele baby schildpadjes te zien van twee maanden oud. Zo schattig!
Wanneer we terug op de Grand Majestic aankomen, volgt er eerst nog een briefing over de activiteiten van morgen. Daarna mogen we alweer onze voetjes onder tafel schuiven voor het avondeten en leren we onze medepassagiers een beetje beter kennen. Tot slot kruipt iedereen vroeg onder de wol want morgen moeten we fris zijn voor een goedgevuld programma.
Dinsdag 27 juni 2023
Met de Grand Majestic naar North Seymour Island
Vannacht hebben we een paar uur gevaren naar North Seymour. Het was af en toe een hobbelige rit, maar gelukkig doen de zeeziektepillen hun werk. Tijdens ons verblijf op de Tiburon Explorer hebben we North Seymour reeds bezocht, maar we vinden het helemaal niet erg om deze wandeling opnieuw te maken want het blijft leuk om naar de flirtende blauwvoetgenten, indrukwekkende fregatvogels, grote landleguanen en luierende zeeleeuwen te kijken. Na een uurtje zit de wandeling erop en zijn we alweer aan bood van de Grand Majestic.
Volgend item op de agenda van vandaag is een snorkeltrip langs de rotsachtige kustlijn van North Seymour. Het duurt een tijdje vooraleer de minder geoefende snorkelaars van onze groep zich comfortabel voelen in het water, maar uiteindelijk lukt het toch om iedereen te laten genieten van het rijke onderwaterleven dat Galapagos te bieden heeft. Het zicht is jammer genoeg niet optimaal, maar we spotten toch een aantal scholen vissen, enkele witpuntrifhaaien, doktersvissen, jacks, vlindervissen, harders, een zwartgestippelde aal, tandbaarzen, een puffervis en enkele roggen. Niet slecht, maar zeker ook geen top snorkellocatie.
Na de lunch de Grand Majestic krijgen we wat rusttijd en om 15.30 stappen we terug over in de rib om een bezoekje te brengen aan Caleta Tortuga Negra; een mangrovegebied dat bekend staan als 'nursery' voor baby zwartpunt rifhaaien. Bovendien zwemmen hier ook veel schildpadden rond en komen de pelikanen hier op lekkere visjes jagen. We hebben werkelijk ogen te kort, want er wordt continu 'baby shark' en 'turtle' geroepen door de zeer observatieve kinderen in onze groep. Onze camera doet overuren en de mooie idyllische omgeving van de mangrove maakt het plaatje compleet. Echt een toffe uitstap zonder dat we ons nat of moe moeten maken!
Na het avondeten de Grand Majestic volgt nog een extraatje, want we krijgen het gezelschap van een viertal zijdehaaien en twee zeeleeuwen die in het licht van de achtersteven op jacht gaan naar een lekker hapje. Toffe afsluiter van deze mooie dag.
Woensdag 28 juni 2023
Excursie op het vulkanische Bartolome Island met de meest gekende rotsformatie van de Galapagos eilanden
Deze ochtend ontwaken we voor de kustlijn van het kleine Bartolome Island. De zon is al volop aan het schijnen en er is geen wolkje te bespeuren. Dat belooft dus een hete dag te worden!
Als eerste excursie staat een wandeling naar de top van het vulkanische Bartolome Island op het programma. Het is een stevige klim over een aangelegd houten pad met welgeteld 375 treden. Gelukkig last onze gids Andres af en toe een rustmomentje in om de nodige uitleg te geven over de vorming van de verschillende lagen lava die het eiland bedekken. Wanneer we de top bereiken, vergeten we snel onze vermoeidheid want dit uitzicht is alle zweet en moeite waard geweest. We kijken vol bewondering naar de Pinnacle Rock, de meest gekende rotsformatie van de Galapagos eilanden, en een tiental andere eilanden van de archipel. Dit levert sowieso spectaculaire foto's op.
Na de wandeling vaart de rib nog even langs de baai en rotswand, waar normaal gezien een kleine kolonie pinguïns huist. We zien een hele tijd niets en beginnen de moed al op te geven, maar dan laat één exemplaar zich toch even zien op de rotsen. Tof! Hopelijk zien we ze straks ook nog onder water zwemmen.
Eens we terug op de Grand Majestic zijn, pikken we snel ons snorkelmateriaal op en vaart de rib ons opnieuw naar de baai van Pinnacle Rock op Bartolome Island. Daar springen we het verkoelende water in op zoek naar zeeleeuwen en pinguïns. We zien meteen een gigantische school vissen en niet veel later spotten we een zeeleeuw die op zoek is naar een lekker hapje. Leuk begin van deze snorkeltrip. Daarna volgen we de rotsachtige kustlijn en zien we ook nog enkele witpunt rifhaaien, verschillende soorten rifvissen en grote kleurrijke zeesterren. Wanneer we opnieuw een zeeleeuw spotten en hem een tijdje volgen, flitsen er ineens twee pinguïns voorbij. Het gaat razendsnel, maar we hebben ze wel degelijk gezien. Yes, mission accomplished!
Na de lunch zet de Grand Majestic koers naar Santiago Island en hebben we dus even de tijd om te relaxen. Om 15.00 is het tijd voor de volgende excursie en worden we aan Puerto Egas afgezet op een zwart zandstrand. Van hieruit volgen we een pad landinwaarts om vervolgens aan de andere kant weer bij de kust uit te komen. De vloeibare lava heeft hier een surrealistisch 'maanlandschap' en enkele grotten gevormd, die onderdak bieden aan de Galapagos zeerob; een endemische soort die sterk lijkt op de zeeleeuw, maar een veel dikkere vacht heeft. Vandaar dat deze beestjes vooral op schaduwrijke plekken terug te vinden zijn als bescherming tegen de brandende middagzon. En we hebben geluk vandaag, want we zien meerdere zeerobben in de grotopeningen liggen, maar er zijn er ook een aantal in het water aan het spelen. Bovendien spotten we ook nog een zeldzame Galapagos havik, enkele reigers die op zoek zijn naar een lekker visje, verschillende zeeleguanen en talloze schattige rode krabben. Verder maken we op deze plek ook nog een triljoen foto's van het landschap, want de lava heeft hier voor een supermooie, bijna buitenaardse, omgeving gezorgd.
Na de wandeling krijgen we nog de kans om vanaf het zwarte zandstrand te zwemmen of te snorkelen. Een gelegenheid die de kinderen uit ons reisgezelschap niet aan zich voorbij laten gaan.
Donderdag 29 juni 2023
Wandeling op Isabela Island en snorkelen met pinguïns en zeeleeuwen
Vandaag staan diverse activiteiten op Isabela Island op het programma. Eerst maken we een wandeling van ca 3km (1,5 uur) bij Caleta Tagus, een plek die in de 19e eeuw veel als tussenstop werd gebruikt door piraten en walvisvaarders. Via een houten trap en gravelpad klimmen we omhoog naar de rand van de krater, waar we een prachtig zicht krijgen op het Darwin zoutwatermeer. Ondanks het vroege ochtenduur, bewolking en lichte zeebries zweten we ons al te pletter. Dat belooft voor de rest van de dag! Buiten een paar schattige Darwinvinken en endemische bruine duiven is er helaas weinig fauna op deze plek op Isabela Island te vinden. Daarna stijgen we nog verder naar de ruige top van het eiland, vanwaar we uitzicht krijgen op de baai waar de Grand Majestic geankerd is en de nabijgelegen vulkanen Darwin en Wolf.
Wanneer we terug aan boord van het schip zijn, springen we snel in onze wetsuit voor een verfrissende snorkeltocht langs de ruige kustlijn van Caleta Tagus. We blijven eerst een tijdje hangen bij een Galapagos aalscholver en een eenzame pinguïn die op de rotsen zitten te chillen, maar dan spotten we in het water twee intens jagende pinguïns die we een hele tijd kunnen volgen. Ze maken flitsende bewegingen en scherpe bochten wanneer ze een visje proberen te vangen. Wat een spektakel! Af en toe komen ze ook even naar de oppervlakte en blijken ze helemaal niet schuw of bang van ons te zijn, want soms komen ze wel heel dichtbij. Dat levert sowieso enkele toffe foto's op.
Na de lunch vaart de Grand Majestic door naar Bahia Urbina op Isabela Island, waar we opnieuw het water in plonsen vanop het zwarte zandstrand. Het zicht is echter enorm slecht, waardoor we al snel aanstalten maken om terug aan land te gaan. Net op dat moment komen we een jonge zeeleeuw tegen die wel graag met ons wil spelen. Hij zwemt met sierlijke bewegingen vlak onder of tussen ons om dan even uit het gezichtsveld te verdwijnen. Telkens wanneer we denken dat de zeeleeuw andere oorden heeft opgezocht, piept het dier weer tevoorschijn en begint het spelletje opnieuw. Dikke fun! Daarnaast spotten we ook nog twee pinguïns, maar die zijn in een flits ook weer verdwenen. Volgens onze gids zouden hier ook schildpadden zitten, maar die hebben we helaas niet gevonden.
In de late namiddag gaan we terug aan land bij Bahia Urbina voor een korte wandeling. We zijn nog maar net vertrokken of we zien al meteen een reuzenschildpad. Alle camera's worden bovengehaald en maken overuren, maar dan komt er een nog groter exemplaar uit het struikgewas gekropen. Dit dier is werkelijk reusachtig en volgens onze gids minstens 150 jaar oud. Super indrukwekkend en nog redelijk vinnig voor zijn leeftijd! Tijdens de rest van de wandeling komen we geen schildpadden meer tegen, maar wel enkele grote landleguanen die van de laatste zonnestralen liggen te genieten en een aantal kleine schattige gele grasmussen. Ook altijd leuk om te zien.
Zeeleguanen, zeeleeuwen, zeeschildpadden en een Galapagos havik spotten op Fernandina Island
Deze voormiddag brengen we door op Punta Espinoza op Fernandina Island. Tijdens onze ochtendwandeling gaan we op zoek naar de unieke zeeleguaan. Alhoewel zoeken niet meteen het juiste woord is, want vanaf het moment dat we een voet aan land zetten, vallen we bijna over een aantal exemplaren. Als je hun kop van nabij bekijkt, lijken het wel kleine dinosaurussen. Zeeleguanen komen nergens anders ter wereld voor en daarom is dit één van de redenen waarom we deze reis naar de Galapagoseilanden maken. Fernandina is werkelijk de hotspot om deze unieke diersoort te bewonderen, want ze liggen met honderden samen op de lavarotsen op te warmen in de zon. Verder spotten we tijdens onze wandeling ook nog meerdere zeeleeuwen met hun baby pup. Die kleine welpjes met hun grote ogen zijn echt te schattig voor woorden. Soo cute! En het is duidelijk onze geluksdag want naast een zeldzame Galapagos havik die even voor onze lens komt poseren, zien we ook nog twee endemische slangensoorten. Dit is veruit de meest indrukwekkende wandeling van de hele reis!
Nadien is het tijd om het verkoelende water van Fernandina Island op te zoeken in de hoop zeeleguanen tegen te komen die van de algen aan het eten zijn. Aangezien het nog maar 10u30 is, is het eigenlijk nog iets te vroeg/te koud voor de zeeleguanen om in het water te springen, waardoor we in het begin wat op onze honger blijven zitten. We spotten daarentegen wel vrij snel een grote zeeschildpad, en dan nog één en dan nog één . ze blijven maar komen. Wat een supergrote kanjers! En ze zijn ook helemaal niet schuw want we kunnen ze redelijk dicht benaderen, zonder hen in hun eetritueel te storen. Tijdens het duikgedeelte vorige week hebben we talloze zeeschildpadden tegengekomen, maar nooit zulke grote exemplaren. Fantastisch om naar te kijken! Als intermezzo spelen we ook nog even met een aantal zeeleeuwen en op het einde van de snorkeltrip komen we eindelijk ook meerdere zeeleguanen in het water tegen die gulzig van de algen op de rotsen aan het eten zijn. Op een gegeven moment weten we even niet meer waar kijken, want we hebben rondom ons keuze uit vier zeeleguanen, acht grote zeeschildpadden en een pinguïn. Dit is echt topentertainment!
Tijdens de lunch op de Grand Majestic maken we ook nog een uniek momentje mee, want opeens verschijnt er 'out of the blue' een potvis naast het schip. We zien enkel het achterlijf en de gigantische staart in het water verdwijnen, maar dat is voldoende om iedereen in pure extase te krijgen. We rennen allemaal naar het achterdek in de veronderstelling dat het dier zich nog een keer laat zien, maar dat is helaas ijdele hoop.
In de namiddag komen we terug aan op Isabela Island, waar we op Punta Vicente Roca opnieuw het water in duiken. Op deze plek zouden we de grote mola mola (maanvis) kunnen tegenkomen, maar jammer genoeg is deze unieke vis nergens te bespeuren. We komen wel drie speelse zeeleeuwen tegen, die duidelijk zin hebben om even tijd door te brengen met onze spartelende bende. Tof momentje! Verder spotten we ook een drietal gevlekte adelaarsroggen, die we toch een eindje kunnen volgen.
We sluiten de dag af met een tochtje op de rib langsheen de indrukwekkende rotswand van Punta Vicente Roca op Isabela Island. We spotten op slechts een half uurtje tijd meerdere zeeleeuwen, pelsrobben, blauwvoetgenten, fregatvogels, noddies (kleine zwarte zeemeeuwen), schildpadden, een reiger, zeeleguanen, pinguïns en de unieke Galapagos aalscholver. Deze endemische aalscholver is de zwaarste in zijn soort, maar bovendien de enige aalscholver ter wereld die niet kan vliegen en bijgevolg niet kan migreren naar andere eilanden. Daardoor komt hij enkel voor op Fernandina Island en het westen van Isabela Island. Leuk tochtje om deze 'beestige' dag mee af te ronden.
Snorkelen en wandelen op Santiago Island en overtocht met de Grand Majestic naar Santa Cruz Island
We zijn met de Grand Majestic terug op Santiago Island, waar we deze ochtend eerst een tochtje met de rib maken langs Caleta Bucanero, oftewel de zeeroversbaai die in de 19e eeuw vooral werd gebruikt door piraten en walvisvaarders om hun schepen te bevoorraden en op te knappen. We varen langs mooie ruwe rotsen, maar naast enkele noddies, blauwvoetgenten en elegante Nazca boobies is er vandaag helaas weinig leven te bespeuren. Ook de daaropvolgende snorkeltocht op Santiago Island valt redelijk tegen, want we spotten enkel een eenzame zeeleeuw die snel voorbijflitst, twee witpuntrifhaaien en uiteraard de gebruikelijke rifvissen. We zijn de voorbije dagen natuurlijk zo verwend geweest, dat we dit maar een 'mager' resultaat vinden.
In de namiddag maken we aan Bahia Sullivan nog een korte wandeling op een gigantisch lavaveld, waarvan een groot gedeelte bestaat uit touwlava. Deze lavasoort ontstaat wanneer de lavatong stroomt terwijl de bovenkant al gestold is. Hierdoor worden er ribbels in de korst gevormd die op een touw lijken. Dit levert echt zeer mooie en unieke structuren op. Het lijkt wel één groot abstract kunstwerk.
Na de wandeling komen we uit op een mooi goudgeel strand, waar we voor een laatste keer van de vakantie het water in duiken. Ook hier valt niet zo veel te zien, maar we maken er het beste van. Zo volgen we een tijdje een school van duizenden kleine visjes, die allemaal dezelfde richting uitzwemmen en op die manier mooie figuren maken. Een pelikaan heeft deze school ook opgemerkt en duikt af en toe in het water om een visje te vangen. Op het einde van onze snorkeltocht spotten we ook nog een zeeschildpad. Het dier is niet zo groot als de reuzen van gisteren, maar stelt onze aanwezigheid wel op prijs want we kunnen er een hele tijd naast zwemmen.
's Avonds komen we aan op Santa Cruz Island en wordt aan de achtersteven van de Grand Majestic het grote licht aangestoken, wat enkele Galapagos haaien en twee zeeleeuwen aantrekt. Ze blijven de hele tijd in het licht jagen op een lekkere avondsnack. Leuk einde van deze dag.
Bezoek reuzenschildpadden farm op Santa Cruz Island
Auwch, we moeten supervroeg opstaan omdat de eerste activiteit van vandaag al gepland staat om 5u50. We maken een korte ochtendwandeling op het mooie goudgele zandstrand van Bahia Bachas, dat gelegen is in het uiterste noorden van Santa Cruz Island. Normaal gezien zitten hier flamingo's, maar de vogels zijn letterlijk al gaan vliegen. Dus moeten we ons op Santa Cruz Island tevreden stellen met een aantal pelikanen en schattige rode krabben op de rotsen.
Daarna vaart de Grand Majestic verder naar het Itabaca kanaal, waar we overstappen in een busje dat ons naar de hooglanden van het eiland zal brengen. Onderweg maken we nog een tussenstop aan twee grote zinkgaten die wel 100 meter diep zijn. De wanden en bodem zijn weelderig begroeid, wat toch wel enkele fraaie foto's oplevert.
Vervolgens bezoeken we opnieuw een farm waar reuzenschildpadden in alle vrijheid en veiligheid kunnen leven. We zien enkele serieuze kleppers en ééntje is volgens onze gids minstens 180 jaar oud. En net wanneer we foto's van dit beestje aan het maken zijn, rekt hij zijn nek helemaal uit, waardoor hij nog groter lijkt. Zeer indrukwekkend! Op deze farm gaan we ook even een 'lavatube' in, een soort grot die ontstaat bij vulkaanuitbarstingen. Bij het verlaten van de grot, spotten we totaal onverwacht een prachtige uil, die zich gewillig laat fotograferen. Mooi beestje!
Na de lunch aan boord van de Grand Majestic worden we opnieuw naar Puerto Ayora gebracht en trekken we naar het Charles Darwin Research Station, wat het grootste schildpadden broedcentrum van de Galapagos eilanden is. Hier worden de eieren van de reuzenschildpadden in een gemonitorde omgeving uitgebroed en worden de jonge dieren verzorgd tot ze groot genoeg zijn om in de vrije natuur uitgezet te worden. We zien hier ook meerdere zadelschildpadden. Deze soort heeft geen koepelvormig schild, maar eerder een zadel op zijn rug. Ziet er zeer vreemd uit.
Tot slot krijgen we nog enige vrije tijd in Puerto Ayora om te shoppen en iets te drinken. In tegenstelling tot ons vorige bezoek aan dit stadje, valt er vandaag niets te beleven aan de vismarkt. Het is natuurlijk ook zondag. Buiten een aantal zeeleeuwen die op een bankje liggen te slapen en enkele zeeleguanen aan de rand van het water, zijn er geen andere dieren te bespeuren. Jammer! Tot overmaat van ramp begint het ook nog eens te regenen, waardoor onze landcruise toch een beetje in mineur eindigt.
Overtocht naar San Cristobal Island met fotomoment aan Kicker Island met zijn vele vogelsoorten
Onderweg naar San Cristobal Island varen we omstreeks 6u30 twee keer rond Kicker Island, een grote rotspartij waar allerlei vogelsoorten zoals blauwvoetgenten, Nazcagenten en fregatvogels op leven. In het water zou ook pelagische vis rondzwemmen, maar helaas mogen grotere cruiseschepen rond Kicker Island niet duiken of snorkelen. Alleen kleine bootjes vanaf de eilanden kunnen hier excursies naartoe maken. Jammer!
Na een laatste ontbijt op de Grand Majestic is het tijd om afscheid te nemen van de crew en onze medepassagiers. We worden vervolgens met de rib afgezet aan de pier van San Cristobal Island, waar de chauffeur van touroperator Royal Galapagos ons al staat op te wachten. Nog geen tien minuten later arriveren we opnieuw aan Golden Bay Hotel, waar we terug kamer 201 toegekend krijgen. Tof, dan hebben we vanaf ons balkon weer een prachtig zicht op de vele zeeleeuwen die op het strandje liggen.
In de voormiddag kuieren we nog wat langs de strandboulevard, kopen we onze laatste souvenirs en drinken we uiteraard een lekkere frappuchino bij Midori. In de namiddag nestelen we ons op het balkon en genieten we een laatste keer van de luierende en spelende zeeleeuwen op het strand. We kunnen er maar niet genoeg van krijgen! Heerlijk zo'n relaxdagje na een toch wel vrij intensieve excursieweek. 's Avonds trekken we opnieuw naar het Texmex restaurant Regata voor een paar straffe margarita's, nacho's en andere lekkere Mexicaanse gerechtjes.
Dinsdag 4 juli 2023
Afscheid van de Galapagos eilanden en LATAM vlucht van San Cristobal Island naar Quito in Ecuador
Vandaag nemen we definitief afscheid van de Galapagoseilanden met hun uitzonderlijke fauna en flora. Die twee weken zijn werkelijk voorbij gevlogen en we hebben massa's foto's gemaakt. Voor slechts US$2 nemen we een taxi van Golden Bay Hotel naar de kleine luchthaven van San Cristobal Island.
Iets voor 12.00 stijgt onze LATAM-vlucht op en na een korte technische stop in Guayaquil, landen we rond 16u30 lokale tijd terug in de hoofdstad Quito In Ecuador, waar de immer goed gezinde Fabrizio ons staat op te wachten om ons naar het volgende hotel te rijden.
We overnachten in Quito in hotel San José de Puembo, dat in de omgeving van de luchthaven ligt. Ook nu logeren we in een mooie ruime kamer met twee dubbele bedden en een riante badkamer. Het hotel heeft eveneens een grote tuin waar normaal gezien tropische vogels zitten, maar vandaag zijn ze jammer genoeg nergens te bespeuren. Helemaal achteraan op het domein staat een grote tent waar nogal luide muziek wordt gespeeld. Wanneer we een kijkje gaan nemen, blijkt het een extreem vroeg of laat bedrijfskerstfeestje te zijn, want alle aanwezigen dragen een T-shirt met 'Feliz Navidad' op. Zeer bizar zo midden in de zomer! Aangezien we in een vrij afgelegen buurt logeren, blijven we in het hotel voor het diner, waar we opnieuw kiezen voor een lekkere ceviche van garnalen. Daarna duiken we vroeg ons bedje in want morgen moeten we weer heel vroeg uit de veren.
Wandelen in het nevelwoud van Tandayapa en overnachting in Bellavista Lodge
't Is alweer pijnlijk vroeg opstaan want om 6.10 worden we opgepikt voor een twee uur durende autorit naar de Bellavista Lodge in het nevelwoud van Tandayapa. Het laatste stuk van de route rijden we over een hobbelige kiezelweg dwars door het groene nevelwoud van Tandayapa. Bellavista is een ecologisch privé reservaat dat in 1990 door een Colombiaans echtpaar werd opgericht en vooral een klein paradijs is voor vogelliefhebbers. Alle kamers van de lodge zijn verschillend, maar bieden allemaal uitzicht op het nevelwoud en de omringende bergen.
Als we onze kamer de Bellavista Lodge binnenkomen, is het toch wel even wennen, want na alle luxeverblijven van de afgelopen weken, slapen we nu in een vrij basic kamer met 'slechts' één queensize bed. Ook de badkamer is vrij klein met weinig bewegingsruimte. Het meest vervelende is evenwel de kilte en hoge vochtigheidsgraad in de kamer, waardoor alle beddengoed en zelfs de badhanddoeken vochtig aanvoelen. Gelukkig staat er ook een verwarmingstoestelletje en ontvochtiger zodat het na een tijdje minder 'dompig' aanvoelt.
Het domein beslaat maar liefst 700 hectare en heeft een netwerk van verschillende wandelpaden van diverse moeilijkheidsgraad. Wij opteren voor een relatief gemakkelijke wandeling en gaan na een eenvoudig maar lekker ontbijt om 9u30 samen met gids Rebecca en nog twee andere koppels op pad. We krijgen onderweg de nodige uitleg over de verschillende vegetatie en proberen ook wat vogels te spotten, maar dat is soms moeilijker dan verwacht want de meeste vogels verstoppen zich in de hoogste toppen van de bomen. Meestal kunnen we ze dus wel horen, maar krijgen we 'the little bastards' niet altijd te zien. Een verrekijker is hier zeker aan te raden. Naast een aantal verschillende vogelsoorten (de namen zijn te moeilijk om allemaal te onthouden), spotten we ook nog een mooi blinkende kever, een duizendpoot en een supergrote dikke worm van minstens 1 meter lang. De worm is waarschijnlijk aangevallen door één of ander dier want hij heeft een grote wonde in het midden van zijn lichaam. Volgens de gids zal het arme beestje deze beet niet overleven. Verder vinden we ook sporen van de zwarte beer die enkele dagen geleden een bezoekje bracht aan de Bellavista Lodge en daar een hele dag in de buurt is blijven rondhangen. Dat moet voor de aanwezige gasten toch wel een bijzonder en misschien ook bangelijk momentje zijn geweest.
Na drie uur wandelen in de weelderig groene natuur vol grote varens, bromelia's en orchideeën komen we terug aan bij de Bellavista lodge en hebben we nog een half uurtje tijd om te relaxen vooraleer we in het restaurant voor de lunch worden verwacht. Daar worden onze smaakpapillen verwend met een lekkere ceviche van garnalen en een verse zalmforel. Nadien zetten we ons buiten nog even op een bankje om te genieten van de verschillende kolibries die hier hun buikje komen vullen met suikerwater. Deze wonderbaarlijk snelle vogeltjes zijn helemaal niet schuw en we kunnen ze bijna aanraken. Tof!
Na de middag slaat het weer in het nevelwoud van Tandayapa helemaal om en begint het te regenen. De wolken hangen nu ook een pak lager zodat er van het mooie uitzicht bijna niets meer overblijft. We zitten natuurlijk ook niet voor niets in het nevelwoud! Door de regen valt onze wandeling van 15.00 letterlijk in het water en beslissen we wijselijk om op de kamer te blijven. Met dit hondenweer vallen er toch geen vogels te spotten en worden de wandelpaden te glibberig en glad. Jammer, maar we maken er een gezellig relax namiddagje van.
Net na het avondeten worden we door onze gids Rebecca terug naar buiten geroepen, want er zijn een olinguito en kinkajoo gespot die allebei van de bananen komen smullen. Wanneer we ter plekke aankomen is de olinguito al met de buit gaan lopen, maar de kinkajoo zit nog op een boomtak zijn buikje rond te eten. Het zijn allebei schattige nachtdieren die tot de familie van de wasberen behoren. Af en toe gaan ze met elkaar in gevecht, maar vandaag eist de kinkajoo het territorium dus op. We blijven nog een half uurtje hangen in de hoop dat de olinguito nog een keertje terugkeert, maar dat blijkt ijdele hoop.
Van Bellavista Lodge naar Hacihaciëndanda Jimenita in de omgeving van de luchthaven van Quito
Het kan dus altijd nog erger, want vandaag worden we al om 4u45 op de parking van de Bellavista Lodge verwacht. Dat is midden in de nacht! We stappen samen met Rebecca in het busje dat ons naar een plek zal rijden waar we de dagelijkse lokroep van de 'cock of the rock' oftewel rotshaan kunnen meemaken. Eerst hobbelen we 45 minuten met een rotvaart van max. 20km/uur over de kiezelweg en dan is het nog een dik half uur rijden over de gewone weg. Omstreeks 6u00 arriveren we bij een boerderij, waar we nog een 10-tal minuutjes moeten wandelen vooraleer we aan de plek komen waar dagelijks meerdere vuurrode rotshanen hun paringsritueel uitvoeren. Ze maken een zeer speciaal geluid en proberen daarmee een vrouwtje te lokken. Door hun felle rode kleur zijn de vogels vrij gemakkelijk te spotten, maar anderzijds is de vegetatie redelijk dik waardoor het toch elke keer weer zoeken is naar de juiste positie om een goede foto te maken. De hofmakerij duurt zo'n tweetal uur en dan houden de mannetjes het voor bekeken. Vanavond om 18u00 begint de show opnieuw!
Omstreeks 9u30 arriveren we terug aan de Bellavista Lodge waar het ontbijt op ons staat te wachten. Een uurtje later staan we alweer klaar om een volgende wandeling in het nevelwoud met Rebecca te maken. We houden het bewust kort en kalm, maar net zoals gisteren zijn er ook nu niet zoveel vogels te spotten. Jammer, maar we genieten des te meer van de uitbundige vegetatie met grote varens, bomen die volledig met mos begroeid zijn en de vele bromelia's in de boomtoppen. Na de wandeling blijven we op de lodge nog even hangen bij de voederstations, waar altijd wel een aantal fladderende kolibries en andere kleurrijke vogeltjes te bewonderen zijn.
Na de lunch is het tijd om afscheid te nemen van de Bellavista Lodge en zijn we bijna drie uur onderweg om terug in Quito te geraken. Onze laatste nacht in Ecuador brengen we door in Hacihaciëndanda Jimenita, dat niet ver van de luchthaven gelegen is. Haciënda Jimenita is eigenlijk een privé natuurreservaat in Quito van zo'n 90.000 vierkante meter met botanische tuin en diverse wandelpaden. De kamers zijn gebouwd in rustieke koloniale stijl, met houten balken aan het plafond en een houtkachel. Gezellig! Ook in het restaurant en bijhorend salon staan veel antieke decorstukken om de koloniale sfeer te benadrukken. We genieten hier nog voor een laatste keer van een lekkere ceviche vooraleer we morgen terug naar België vertrekken.
Op onze aller aller allerlaatste laatste dag in Quito - Ecuador maken we nog een mooie ochtendwandeling van ca 2km op het goed onderhouden domein van Hacihaciëndanda Jimenita. We laten onze innerlijke birdwatcher opnieuw los en kunnen dankzij de verschillende voederstations op het traject verschillende kleurrijke vogeltjes en enkele kolibries spotten. Leuk dat we onze reis op deze relaxte manier kunnen afsluiten. Daarna is het onherroepelijk 'game over' en rijdt onze vaste chauffeur Fabrizio ons naar de luchthaven van Quito, waar we met een uur vertraging omstreeks 17.00 op het KLM vliegtuig stappen richting Guayaquil in Ecuador. Normaal gezien hebben we hier enkel een technische stop, maar omdat de bemanning wordt gewisseld, moeten ook alle passagiers uit het vliegtuig. Zeer vervelend! Bovendien moeten we nogmaals door de veiligheidscontrole en wil de security onze net aangekochte frisdrank afpakken. We stribbelen echter serieus tegen en na wat over en weer geargumenteer, mogen we ons flesje houden. Tot overmaat van ramp is het in Guayaquil ook stevig beginnen regenen, waardoor het KLM vliegtuig blijkbaar niet bevoorraad kan worden en de vlucht voor onbepaalde tijd wordt uitgesteld. Wat een bizarre uitleg! We vrezen even dat we hier de nacht zullen moeten doorbrengen, maar uiteindelijk komt dan toch het verlossende bericht dat we kunnen vertrekken naar Schiphol. Oef, eind goed al goed!
Terugvlucht van Quito in Ecuador met KLM naar Schiphol. Na het ophalen van onze bagage in Schiphol moesten we nog een rit van 2 uur maken naar Antwerpen.
Movies van duiken, land en snorkeltour op de Galapagos
Like en deel het reisverhaal met foto's van Ecuador en de Galapagos eilanden met je vrienden op Facebook
Nuttige informatie over Ecuador en de Galapagos eilanden
Medische informatie over Ecuador en de Galapagos eilanden
Raadpleeg steeds je arts om je inentingen na te kijken: Bv Hepatitisch A - B, Difterie, Tetanus, Polio, Buiktyfus.
Bescherming tegen de zon is in Ecuador en de Galapagos absoluut noodzakelijk. De UV index is er veel hoger dan in België. Het gebruik van zonnecrème met een hoge beschermingsfactor is absoluut noodzakelijk om de huid te beschermen tegen verbranding. Gebruik een extra hoge beschermingsfactor bij tochten op de zee, waarbij de zon nog eens extra wordt weerkaatst. Een goede zonnebril ter bescherming van de ogen en petje mogen hier niet ontbreken.
Insecten
Insectenwerende middelen zijn in Ecuador en de Galapagos absoluut noodzakelijk. Vooral in het nat seizoen zijn er meer insecten aanwezig, waaronder de tijgermug die dengue, Chikungunya en zika virus kan overdragen. Malaria is er in beperkte mate aanwezig, maar tijdens het nat seizoen is het risico groter dan tijdens het droge seizoen. Kakkerlakken zijn in de tropen bijna onvermijdelijke huisdieren, zelfs wanneer alle voorzorgsmaatregelen werden genomen. Vermijd onverpakte levensmiddelen, fruit en vuil want dit lokt vaak kakkerlakken en andere insecten. Kamers met airconditioning worden door kakerlakken geschuwd, maar wil niet zeggen dat ze er niet aanwezig kunnen zijn. De kans om deze onaangename beestjes tegen te komen, is echter veel kleiner.
Het gebruik van anti-malaria middelen in Ecuador wordt in sommige gebieden aangeraden. Malaria wordt overgedragen door muggen; daarom is bescherming tegen muggenbeten zeer belangrijk. Malariamuggen steken voornamelijk 's avonds, 's nachts en in de vroege ochtend. Draag steeds beschermende kleding die je bij voorkeur met een anti-insectenwerende spray met DEET hebt ingespoten. Onbedekte huid dien je zeer goed in te smeren met een insectenwerend middel met voldoende DEET. Bij overnachtingen in de jungle moet je ervoor zorgen dat je steeds slaapt onder een goed afgesloten muskietennet, die doorloopt tot onder de matras. Wanneer koorts of griepachtige verschijnselen tijdens of na het verblijf in Ecuador opkomen, dien je altijd direct contact op te nemen met een arts en meld je dat je uit mogelijk malaria gebied komt.
Dengue (ook knokkelkoorts genoemd) wordt door de aedes mug (Aziatische tijgermug) die overdag steekt (vooral bij zonsopgang 09-11 uur en zonsondergang 13 - 17 uur) veroorzaakt. Dengue is een virale ziekte. Symptomen van de virale ziekte dengue zijn: begint brutaal begin met koorts, hoofd- en gewrichtspijn (knokkelkoorts), belangrijke spierpijn (o.a. lendenpijn en pijn rondom de oogbollen), die de stijfheid bij de zieke verklaren. Soms is er een droge hoest, en is de hartslag vrij traag in verhouding tot de koorts (relatieve bradycardie). Klassiek (maar niet steeds!) verloopt de ziekte volgens een bifasisch patroon: na 3 à 4 dagen koorts treedt een voorbijgaande verbetering op, rond de 5de-6de dag stijgt de koorts opnieuw. Op dat ogenblik kan er een rode vlekkerige huiduitslag (vergelijkbaar met mazelen) verschijnen. Na enkele dagen verdwijnt de koorts dan wel weer, maar er kan een wekenlange periode van moeizaam herstel volgen, gekenmerkt door asthenie, spierpijnen en allergie#235;n. Er bestaat geen specifieke behandeling, de aandoening geneest vanzelf. Men mag bij de behandeling van denguekoorts geen aspirine gebruiken, maar enkel paracetemol voor de koorts. Er is echter geen specifieke behandeling of vaccin voor de virale ziekte dengue. Raadpleeg altijd onmiddellijk een arts.
Chikungunya wordt door dezelfde aedes mug (Aziatische tijgermug) die dengue veroorzaakt overgedragen. De mug aedes (Aziatische tijgermug) steekt overdag (vooral bij zonsopgang 09-11 uur en zonsondergang 13 - 17 uur). Chikungunya is een virale ziekte. Symptomen van de virale ziekte chikungunya zijn: begint brutaal met hoge koorts, griepachtige symptomen en meestal gepaard gaande met opvallende tot hevige gewrichtspijnen in de enkels, polsen en/of vingers. Andere mogelijke symptomen zijn zwellingen van de handen en/of voeten, huiduitslag, lichte bloedingen (tandvlees). Men mag bij de behandeling van chikungunya geen aspirine gebruiken, maar enkel paracetemol voor de koorts. Er is echter geen specifieke behandeling of vaccin voor de virale ziekte chikungunya. Chikungunya komt zowel in de steden als op het platteland voor. Raadpleeg altijd onmiddellijk een arts.
Het zika Virus wordt door dezelfde aedes mug (Aziatische tijgermug) die dengue en Chikungunya veroorzaakt overgedragen. Dikwijls vertoond een besmetting met het zika virus geen symptomen. Als er zich toch symptomen voordoen, zijn dit: koorts, hoofdpijn, huiduitslag, spier- en gewrichtspijn, vermoeidheid, en rode ogen. Het grote gevaan van het zika virus is dat het microcefalie bij zuiglingen veroorzaakt. Zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger willen worden geadviseerd van plaatsen waar het zika virus voorkomt te vermijden.
De ziekte van Chagas of Amerikaanse ziekte Trypanosomiase komt ook in Ecuador voor. Dit is een eencellige parasiet die in de landelijke gebieden van Latijns-Amerika voorkomt. De parasiet Chagas wordt overgebracht door wantsen (triatomen). Wantsen (triatomen) zijn 's nachts actief wanneer de bewoners slapen. Omdat wantsen (triatomen) geneigd zijn zich te voeden op het gezicht van de mens, worden zij ook "kissing bugs" genoemd. Nadat ze gebeten hebben, ontlasten zij op de gebeten persoon. In die ontlasting die dicht bij de wonde ligt, zit de parasiet. Door te krabben kan je de uitwerpselen verspreiden en zo in de wond laten dringen. Tevens kunnen de parasieten door ongeschonden membramen zoals het bindvlies binnendringen door nadien bv in de ogen te wrijven. Daarom moet overnachten in primitieve hutjes, in open lucht of goedkope hotelletjes absoluut worden vermeden. Indien je toch in deze omstandigheden overnacht, gebruik je best een muskietennet dat onder je matras is vastgelegd met daarover nog een laken. Hiermee voorkom je dat je in contact komt met de neervallende wantsen (triatomen) en uitwerpselen van de wantsen (triatomen). Best is om steeds de kamer, kasten, beddengoed en kledij te controleren. Wantsen (triatomen) zijn grote insecten die meestal verborgen zitten achter kaders, in laden, spleten, daken of zelfs onder de matrassen. Op de blote huid dien je hiervoor 's avonds steeds voldoende insectenwerend middel aan te brengen. Als je toch besmet wordt met Chagas, zijn de eerst typische symptomen koorts, uitslag en/of hoofdpijn. Neem steeds onmiddellijk contact op met je arts en zeg hem dat je van een risico zone komt.
Hyperbaric chamber en emergency contacts op de Galapagos eilanden
Santa Cruz: er is een hyperbaric chamber op het eiland Santa Cruz. Adres hyperbaric chambers: 18 de and R. Lara Street, Puerto Ayora, Santa Cruz Island (593)5-526-911
Noodnummers
Algemeen noodnummer: 911
Fire Department: 102
Police: 101
Het klimaat op de Galapagos eilanden
Van januari tot maart is het de regenperiode en warm seizoen
Van april tot juni kan het regenen en is de overgang naar het koude seizoen
Van juli tot december is het droge en koude seizoen. Het is meer bewolkt en kan het mistig zijn. De Zuidoostelijke passaatwinden en koude Humboldstroom bereiken dan de Galapagos eilanden.
Afhankelijk waar je op de Galapagos gaat duiken, kan het water in het Noorden 26°C bereiken en aan de zuidelijke eilanden 21°C. Ten westen van Isabela is het koudste en maximaal van 16°C tot een 23°C.
Het tijdsverschil van de Galapagos eilanden t.o.v. België
In de Belgische zomertijd is het op de Galapagos 7 uur later. In de Belgische wintertijd, is het op de Galapagos 6 uur later.
Taal gebruik
Op de Galapagos eilanden is de moedertaal Spaans. In de hotels en sommige bemanningsleden van de liveaboards spreken ook Engels.
Elektriciteit
Op de Galapagos eilanden is er 110V voorzien. De stopcontacten en stekkers in de Galapagos, zijn er in het algemeen van het Americaans model. Zorg voor adapters, dan kan je niet verrassingen komen te staan
Kledij
Luchtige kledij, zoals een luchtige lange tropenbroek en T-shirts met lange mouwen is het meest courrante, bij de excursies op de Galapagos eilanden. De kledij moet je beschermen tegen de insecten en de zon, maar mag niet te warm zijn. In Ecuador kan het op de hoger gelegen gebieden vrij koud zijn. Daar is laagjeskledij en een warme trui noodzakelijk.